รุ่นระดับการกดแป้นพิมพ์ โครงสร้างของแบบจำลองระดับการกดแป้นพิมพ์และเปรียบเทียบกับ GOMS

โมเดลระดับการกดแป้นพิมพ์ประกอบด้วยตัวดำเนินการหกตัว: สี่ตัวแรกเป็นตัวดำเนินการมอเตอร์ตามจริงตามด้วยตัวดำเนินการทางจิตหนึ่งตัวและตัวดำเนินการตอบสนองระบบหนึ่งตัว: [5]

• K (การกดแป้นหรือการกดปุ่ม): เป็นโอเปอเรเตอร์ที่ใช้บ่อยที่สุดและหมายถึงแป้น ไม่ใช่อักขระ (เช่น การกด SHIFT จะเป็นการทำงาน K แยกต่างหาก) เวลาสำหรับผู้ปฏิบัติงานนี้ขึ้นอยู่กับทักษะยนต์ของผู้ใช้ และกำหนดโดยการทดสอบการพิมพ์หนึ่งนาที โดยที่เวลาทดสอบทั้งหมดจะถูกหารด้วยจำนวนการกดแป้นพิมพ์ที่ไม่เกิดข้อผิดพลาดทั้งหมด

• P (ชี้ไปที่เป้าหมายบนจอแสดงผลด้วยเมาส์): คราวนี้จะแตกต่างกันไปตามระยะทางไปยังเป้าหมายและขนาดของเป้าหมาย[6]แต่คงที่ ไม่มีการคลิกเมาส์และนับเป็นการดำเนินการ K ที่แยกจากกัน

• H (กลับบ้านมือบนแป้นพิมพ์หรืออุปกรณ์อื่น ๆ ): ซึ่งรวมถึงการเคลื่อนไหวระหว่างสองอุปกรณ์ใด ๆ เช่นเดียวกับการวางตำแหน่งที่ดีของมือ

• D (การวาด (ด้วยตนเอง) n ส่วนที่เป็นเส้นตรงที่มีความยาวรวม D(n , l ) ซม.): โดยที่ n คือจำนวนส่วนของเส้นที่วาดและ l คือความยาวทั้งหมดของส่วนของเส้น . โอเปอเรเตอร์นี้เชี่ยวชาญมากเพราะจำกัดไว้เฉพาะเมาส์และระบบการวาดต้องจำกัดเคอร์เซอร์ไว้ที่ตาราง .56 ซม.

• M (การเตรียมจิตใจสำหรับการดำเนินการทางกายภาพ): หมายถึงเวลาที่ผู้ใช้ต้องการในการคิดหรือตัดสินใจ จำนวนนางสาวในวิธีการขึ้นอยู่กับความรู้และทักษะของผู้ใช้ ฮิวริสติกมีไว้เพื่อช่วยตัดสินใจว่าควรวาง M ไว้ที่ใดในเมธอด ตัวอย่างเช่น เมื่อชี้ด้วยเมาส์ โดยปกติแล้วการกดปุ่มจะเกิดขึ้นโดยสมบูรณ์ และไม่จำเป็นต้องใช้ M ระหว่างตัวดำเนินการทั้งสอง [7]ตารางต่อไปนี้แสดงฮิวริสติกสำหรับการวางโอเปอเรเตอร์ M: [8] เริ่มต้นด้วยการเข้ารหัสวิธีการที่รวมตัวดำเนินการทางกายภาพและการดำเนินการตอบสนองทั้งหมด

ใช้กฎ 0 เพื่อวางผู้สมัคร Ms แล้ววนไปตามกฎ 1 ถึง 4 สำหรับแต่ละ M เพื่อดูว่าควรลบหรือไม่ แทรก Ms หน้า K ทั้งหมดที่ไม่ใช่ส่วนหนึ่งของสตริงอาร์กิวเมนต์ที่เหมาะสม (เช่น สตริงข้อความหรือตัวเลข)

หากตัวดำเนินการตาม M ได้รับการคาดหมายอย่างสมบูรณ์ในตัวดำเนินการก่อนหน้า M ให้ลบ M (เช่น PMK -> PK) หากสตริงของ MKs เป็นของหน่วยการเรียนรู้ (เช่น ชื่อของคำสั่ง) ให้ลบ Ms ทั้งหมด ยกเว้นรายการแรก หาก K เป็นตัวสิ้นสุดที่ซ้ำซ้อน (เช่น ตัวสิ้นสุดของคำสั่งตามหลังตัวสิ้นสุดของอาร์กิวเมนต์) ให้ลบ M ที่ด้านหน้าของ K หาก K ยุติสตริงคงที่ (เช่น ชื่อคำสั่ง) ให้ลบ M ที่ด้านหน้าของ K แต่ถ้า K ยุติสตริงตัวแปร (เช่น สตริงอาร์กิวเมนต์) ให้เก็บ M

• R (เวลาตอบสนองของระบบ): เวลาตอบสนองขึ้นอยู่กับระบบ คำสั่ง และบริบทของคำสั่ง ใช้เฉพาะเมื่อผู้ใช้ต้องรอระบบจริงเท่านั้น ตัวอย่างเช่น เมื่อผู้ใช้เตรียมจิตใจ (M) สำหรับการดำเนินการทางกายภาพครั้งต่อไปของเขา เฉพาะส่วนที่ไม่ทับซ้อนกันของเวลาตอบสนองที่จำเป็นสำหรับ R เนื่องจากผู้ใช้ใช้เวลาตอบสนองสำหรับการดำเนินการ M (เช่น R 2 วินาที – M จาก 1.35 วินาที = R จาก .65 วินาที) เพื่อให้ชัดเจนยิ่งขึ้น Kieras [9]แนะนำเวลารอการตั้งชื่อ (W) แทนเวลาตอบสนอง (R) เพื่อหลีกเลี่ยงความสับสน Sauro แนะนำให้เก็บตัวอย่างเวลาตอบสนองของระบบ [10] ตารางต่อไปนี้แสดงภาพรวมของเวลาสำหรับตัวดำเนินการดังกล่าว และเวลาสำหรับตัวดำเนินการที่แนะนำ: เวลาทดสอบการพิมพ์ทั้งหมด/จำนวนการกดแป้นพิมพ์ที่ไม่ผิดพลาดทั้งหมด

แนวทาง: [11] [12]

.08 (135 wpm: พิมพ์ดีดที่ดีที่สุด)

.12 (90 wpm: พิมพ์ดีด)

.20 (55 wpm: พิมพ์ดีดที่มีทักษะโดยเฉลี่ย)

.28 (40 wpm: พิมพ์ดีดที่ไม่ใช่เลขานุการโดยเฉลี่ย)

.50 (พิมพ์ตัวอักษรแบบสุ่ม)

.75 (พิมพ์รหัสที่ซับซ้อน)

1.20 (พิมพ์ดีดแย่ที่สุดและไม่คุ้นเคยกับแป้นพิมพ์)

KLM อิงตามระดับการกดแป้นพิมพ์ ซึ่งเป็นของตระกูลรุ่นGOMS [15]โมเดล KLM และ GOMS มีเหมือนกันที่พวกเขาคาดการณ์พฤติกรรมของผู้เชี่ยวชาญโดยไม่มีข้อผิดพลาด แต่ในทางตรงกันข้าม KLM ต้องการวิธีการเฉพาะในการทำนายเวลาเนื่องจากไม่ได้คาดการณ์วิธีการเช่น GOMS [16]ดังนั้น KLM จึงไม่มีเป้าหมายและกฎการเลือกวิธีการ ซึ่งทำให้ใช้งานได้ง่ายขึ้น [17] KLM คล้ายกับรุ่น K1 จากตระกูล GOMS รุ่นต่างๆ มากที่สุด เนื่องจากทั้งคู่อยู่ที่ระดับการกดแป้นพิมพ์และมีตัวดำเนินการ M ทั่วไป ความแตกต่างคือตัวดำเนินการ M ของ KLM นั้นรวมกันมากกว่าและมีขนาดใหญ่กว่า (1.35 วินาทีเทียบกับ 0.62 วินาที) ซึ่งทำให้ตัวดำเนินการทางจิตคล้ายกับการดำเนินการ CHOOSE ของรุ่น K2 [17] โดยรวมแล้ว KLM แสดงถึงการใช้งานจริงของระดับการกดแป้นพิมพ์ GOMS [18]

KLM ได้รับการออกแบบมาให้เป็นเครื่องมือออกแบบระบบที่รวดเร็วและใช้งานง่าย ซึ่งหมายความว่าไม่จำเป็นต้องมีความรู้เชิงลึกเกี่ยวกับจิตวิทยาในการใช้งาน [19]นอกจากนี้ เวลางานสามารถคาดการณ์ได้ (ตามข้อจำกัด ) โดยไม่ต้องสร้างต้นแบบรับสมัครและทดสอบผู้ใช้ ซึ่งช่วยประหยัดเวลาและเงิน [20]ดูตัวอย่างการใช้งานจริงของ KLM เป็นเครื่องมือออกแบบระบบ

• จะพิจารณาเฉพาะผู้ใช้ที่เชี่ยวชาญเท่านั้น โดยทั่วไป ผู้ใช้จะแตกต่างกันไปตามความรู้และประสบการณ์ของระบบและงานที่แตกต่างกัน ทักษะยนต์ และความสามารถทางเทคนิค[23]

• ตัวดำเนินการทางจิตจะรวมการดำเนินการทางจิตต่างๆ เข้าด้วยกัน ดังนั้นจึงไม่สามารถจำลองการแสดงการดำเนินการทางจิตของผู้ใช้ที่ลึกซึ้งยิ่งขึ้นได้ หากสิ่งนี้สำคัญ ต้องใช้แบบจำลอง GOMS (เช่น รุ่น K2) [25] นอกจากนี้ ควรระลึกไว้เสมอเมื่อทำการประเมินระบบคอมพิวเตอร์ว่าด้านอื่นๆ ของประสิทธิภาพ (ข้อผิดพลาด การเรียนรู้ การทำงาน การเรียกคืน สมาธิ ความเหนื่อยล้า และการยอมรับ) [26]ประเภทของผู้ใช้ (มือใหม่ ไม่เป็นทางการ) [23]และไม่ใช่ - งานประจำต้องพิจารณาด้วย [23] นอกจากนี้ งานที่ใช้เวลานานกว่าสองสามนาทียังใช้เวลาหลายชั่วโมงในการสร้างแบบจำลอง และสาเหตุของข้อผิดพลาดก็คือการลืมการดำเนินการ [27]นี่หมายความว่า KLM เหมาะที่สุดสำหรับงานสั้นๆ ที่มีโอเปอเรเตอร์น้อย นอกจากนี้ KLM ยังไม่สามารถคาดการณ์ได้อย่างสมบูรณ์และมีข้อผิดพลาดรูท-ค่าเฉลี่ย-กำลังสองที่ 21% (28)

สามารถลดตัวดำเนินการหกตัวของ KLM ได้ แต่จะทำให้ความแม่นยำของแบบจำลองลดลง หากความแม่นยำต่ำนี้สมเหตุสมผล (เช่น การคำนวณ "ด้านหลังซอง") การทำให้เข้าใจง่ายเช่นนี้ก็เพียงพอแล้ว [33] แม้ว่า KLM ที่มีอยู่จะนำไปใช้กับแอปพลิเคชันเดสก์ท็อป แต่โมเดลอาจไม่ตอบสนองช่วงของงานมือถือ[34]หรือตามที่ Dunlop และ Cross [35]อ้างว่า KLM นั้นไม่แม่นยำสำหรับอุปกรณ์มือถืออีกต่อไป มีความพยายามหลายอย่างในการขยาย KLM เกี่ยวกับการใช้งานสำหรับโทรศัพท์มือถือหรืออุปกรณ์ระบบสัมผัส การมีส่วนร่วมที่สำคัญในด้านนี้อย่างหนึ่งคือ Holleis ซึ่งรักษาผู้ปฏิบัติงานที่มีอยู่ในขณะที่ทบทวนข้อกำหนดด้านเวลา นอกจากนี้ เขายังแนะนำโอเปอเรเตอร์ใหม่: Distraction (X), Gesture (G), Initial Act (I) ในขณะที่ Li และ Holleis [36]ต่างเห็นพ้องกันว่าโมเดล KLM สามารถใช้ทำนายเวลางานบนอุปกรณ์มือถือได้ Li แนะนำให้ปรับเปลี่ยนโมเดลเพิ่มเติม โดยแนะนำแนวคิดใหม่ที่เรียกว่าบล็อคผู้ปฏิบัติงาน สิ่งเหล่านี้ถูกกำหนดให้เป็น "ลำดับของโอเปอเรเตอร์ที่สามารถใช้ซ้ำได้สูงโดยนักวิเคราะห์ของ KLM แบบขยาย" [37]นอกจากนี้ เขายังละทิ้งโอเปอเรเตอร์เก่าและกำหนดโอเปอเรเตอร์ทางจิตใหม่ 5 ตัวและตัวดำเนินการทางกายภาพใหม่ 9 ตัว ในขณะที่ตัวดำเนินการทางกายภาพ 4 ตัว ตัวดำเนินการเน้นที่การทำงานโดยใช้ปากกาเป็นหลัก Rice and Lartigue [38]แนะนำตัวดำเนินการจำนวนมากสำหรับอุปกรณ์สัมผัสพร้อมกับอัปเดตตัวดำเนินการที่มีอยู่แล้วโดยตั้งชื่อรุ่น TLM (Touch Level Model) ไว้ โดยยังคงไว้ซึ่งตัวดำเนินการ Keystroke (K/B), Homing (H) , Mental (M) และ Response Time (R(t)) และแนะนำโอเปอเรเตอร์เฉพาะการสัมผัสแบบใหม่โดยอิงตามโอเปอเรเตอร์ที่แนะนำของ Holleis:

• พระราชบัญญัติเบื้องต้น การดำเนินการหรือการดำเนินการที่จำเป็นในการเตรียมระบบสำหรับการใช้งาน (เช่น การปลดล็อกอุปกรณ์ การแตะที่ไอคอน การป้อนรหัสผ่าน)

• รูด ท่าทางสัมผัส 1 นิ้วขึ้นไปโดยวางนิ้วหรือนิ้วไว้บนหน้าจอ และต่อมาย้ายไปในทิศทางเดียวตามระยะเวลาที่กำหนด

• เอียง การเอียง - หรือการหมุนเต็มที่ของ - อุปกรณ์ทั้งหมด d องศา (หรือเรเดียน)

• หมุน. ท่าทางสัมผัส 2 นิ้วขึ้นไปโดยวางนิ้วบนหน้าจอแล้วหมุน d องศา (หรือเรเดียน) รอบแกนกลาง

• ลาก. ท่าทางสัมผัส 1 นิ้วขึ้นไปโดยวางนิ้วบนหน้าจอแล้วเลื่อน ซึ่งโดยปกติแล้วจะเป็นเส้นตรง ไปยังตำแหน่งอื่น